ساخت تصاویر HDR با استفاده از فتوشاپ
اشاره: در مطلب پیشین با مفهوم تکنیک عکاسی اچ دی آر (HDR)، کاربردها و انواع آن آشنا شدیم. در ادامه قصد داریم به آموزش ساخت عکسهای اچ دی آر با استفاده از نرم افزارهایی که این امکان را در اختیار ما قرار می‌دهند، بپردازیم. از آن جا که بیشتر عکاسان حرفه‌ای و آماتور برای ویرایش عکسهای خود از نرم‌افزار فتوشاپ و یا نرم‌افزاهای هم‌خانوادۀ آن (شرکت ادوبی) استفاده می‌کنند، مناسب دیدیم که آموزش نحوۀ ساخت عکسهای اچ دی آر، را با نرم افزار فتوشاپ مطرح کنیم. همان طور که می‌دانیم، فتوشاپ یکی از کامل‌ترین نرم‌افزارهای موجود برای ویرایش عکس به صورت حرفه‌ای است که (هر چند وقت یکبار با ارائۀ نسخه‌های جدیدتری از آن و همچنین پلاگین‌های تخصصی ویرایش عکس) روز به روز بر شمار قابلیت‌های آن افزوده می‌شود. یکی از این قابلیت‌ها، امکان ساخت تصاویر اچ دی آر است که از نسخۀ Adobe Photoshop CS2 به بعد به این نرم افزار افزوده شده است که ما از نسخۀ Photoshop CS4 Adobe برای این آموزش استفاده می‌کنیم. چگونه عکس اچ دی آر بگیریم؟ قبل از هر چیز، نیاز به یک دوربین دیجیتال داریم که قابلیت عکاسی با نوردهی‌های متفاوت را داشته باشد. این کار را می‌توان به صورت دستی (با افزایش و کاهش سرعت شاتر) انجام دهیم و یا از قابلیت براکتینگ (عکاسی پیاپی با نوردهی‌های متفاوت) که در بعضی از دوربین‌های دیجیتال تعبیه شده، استفاده کرد. برای تهیۀ یک عکس اچ دی آر، حداقل به سه عکس با سه نوردهی متفاوت نیاز داریم و از آن جا که این عکس‌ها باید کاملاً با هم یکسان باشند و به عبارتی به صورت صد در صد بر هم منطبق شوند، بهتر است سوژه‌هایی را برای عکاسی انتخاب کنیم که متحرک نباشند. هر چند که برای ساختن تصاویر اچ دی آر از سوژه‌های متحرک نیز راه حل‌هایی ارائه شده است که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد. همچنین توجه داشته باشید که از باز و بسته کردن دیافراگم برای تهیۀ عکس‌هایی با نوردهی‌های متفاوت، استفاده نکنید، چرا که با این کار عمق میدان در عکسهای شما تغییر خواهد کرد و در نهایت عکسهای شما با هم یکسان نخواهند بود. در این جا از چهار نمونه عکسی که برنامۀ فتوشاپ در آدرس C:\Program Files\Adobe\Adobe Photoshop CS4\Samples\Merge to HDR در اختیارمان گذاشته است، برای تمرین استفاده می‌کنیم: چگونه عکس اچ دی آر بسازیم؟ پس از اجرای برنامۀ فتوشاپ، منوی زیر را دنبال می‌کنیم: File / Automate / Merge to HDR در پنجرۀ باز شده با کلیک بر روی گزینۀ Brows، به آدرس فایلی که قبلاً عکسهای مورد نیاز برای ساختن تصویر اچ دی آر را در آن ذخیره کرده‌ایم، می‌رویم و آنها را انتخاب می‌کنیم و در نهایت بر روی گزینۀ OK...
آشنایی با تکنیک HDR در عکاسی
با تغییر سیستم عکاسی از آنالوگ به دیجیتال و روی کار آمدن تاریک‌خانه‌های دیجیتالی، تحول بزرگی در هنر و صنعت عکاسی پدید آمد. این دگرگونی همراه با تغییرات روز به روز در سخت افزارها (دوربین، لنز و…) و نرم افزارهای مورد استفاد برای ویرایش و اصلاح عکس، همچنان نیز به سرعت ادامه دارد. یکی از این تحولات که در حوزۀ نرم افزاری هنر عکاسی پدید آمده است، استفاده از تکنیک اچ دی آر می‌باشد که در بین عکاسان خارجی و داخلی به سرعت در حال گسترش است. قبل از اینکه به بحث اصلی و معرفی این تکنیک بپردازیم، از شما دعوت می‌کنم با هم به این سه عکس که از ایوان جانبی آرامگاه سعدی گرفته شده‌اند، نگاهی بیندازیم: اینها سه عکس همزمان امّا با سه نوردهی متفاوت از یک مکان هستند که با استفاده از قابلیت براکتیک دوربین دیجیتال تهیه شده‌اند. نوردهی تصویر اوّل در حالت متعادل (EV=0) است و این مشخصه برای دو تصویر بعدی به ترتیب ۲- و ۲+ است. گویا عکاس، تلاش داشته است تا با تغییر درجۀ دیافراگم، بین مناطق تاریک (قسمت انتهایی و داخل بقعۀ آرامگاه) و روشن عکس (نور تابیده شده از فواصل خالی بین ستون‌های سمت چپ تصویر بر روی زمین) تعادلی ایجاد کند تا هم بتواند افراد داخل بقعه را به همان خوبی که خودش با چشمانش می‌بیند نشان دهد و هم بتواند نور مناطق روشن تصویر را کنترل کند و از شدت بیش از حد آنها جلوگیری کند. امّا با کمی‌دقت، متوجه خواهید شد که او در هیچ کدام از این سه عکس نتوانسته است به خواستۀ خود دست یابد؛ چرا که در تصویر آخر با آن که توانسته فضای داخل بقعه را به خوبی نشان دهد، امّا باز نمودن بیش از حد دیافراگم، باعث ایجاد نور شدید در قسمت‌های روشن شده است. در تصویر وسط، اگرچه با بستن دیافراگم توانسته است نور قسمت‌های روشن عکس را کنترل کند، اما در عوض، باعث از دست دادن قسمت‌های تیره شده است و در نهایت در عکس اول که برای ایجاد توازن، نوردهی را در حالت متعادل (EV=0) تنظیم کرده، هم باعث شده قسمت تاریک داخل بقعه به خوبی مشخص نشود و هم اینکه نور قسمت‌های روشن تصویر بیش از حد شده است. شاید شما هم در هنگام عکاسی با این مشکل ـ که در اثر تفاوت یا فاصلۀ نوری زیاد (در اصطلاح عکاسی «گام» یا «استپ») بین مناطق تاریک و روشن در یک تصویر ایجاد می‌شودـ برخورد کرده باشید و این در حالی است که چشم انسان قادر است این تفاوت زیاد نوری را نادیده بگیرد و با ایجاد توازن بین نقاط تاریک و روشن، تصویری واضح با تمام جزئیات در اختیار ما قرار دهد. برای مثال عکاس هنگامی‌که در حالت عادی به...
خلاقیت در عکاسی
گفتاری از افشین شاهرودی اشاره: تکرار کلیشه‌ها، سوژه‌های نخ‌نما و نگاه‌های معمولی و مرسوم در عکاسی چندی است عکاسان کشور را به تکاپو برای در افکندن طرحی نو با عنوان عکاسی خلاق انداخته است. اما عکاسی خلاقه چیست و مشخصات و ممیزات آن کدام است؟ افشین شاهرودی از عکاسان به نام کشور و مدیر مسول فصل‌نامه عکاسی خلاق طی گفتاری که در ادامه از سمع و نظرتان می‌گذرد به این موضوع پرداخته است. چند سالی است که جامعه عکاسی ما درگیر یک سوال است، که خلاقیت چیست؟ اکثر نمایشگاه‌هایی که برگزار می‌شود و مسابقات گروهی عکاسی یک بخشی را به عنوان عکاسی خلاقه درنظر می‌گیرند و می‌گویند در این بخش عکس‌هایی موردنظر است که رویکرد خلاقانه داشته باشد.یازدهمین دوسالانه با این رویکرد عکس ایران برگزار شد. و همین طور دوازدهمین دوسالانه عکس که قرار است در سال آینده برگزار شود که بزرگترین رویداد عکاسی ایران است، این مساله را به عنوان اصلی‌ترین رویکردشان و خواهند داشت. عکاسان جوان ما هم روز به روز به این نوع از عکاسی، که عکاسی خلاقه شناخته شده، بیشتر علاقه مند می‌شود. اما واقعا عکاسی خلاقه چیست؟ هیچ نمایشگاه؛ مسابقه و رویداد گروهی تا کنون به این سوال پاسخ نداده است. همه می‌گویند عکس خلاقه اما هیچکس نمی‌گوید عکس خلاقه چیست. بنابراین بسیاری از اوقات جوان‌ها به سلیقه خودشان یک سری عکس را انتخاب می‌کنند اما این در حالیست که این عکس‌ها با سلیقه داوران متفاوت است. در نتیجه لازم است به این سوال پاسخ دهیم که خلاقیت چیست و به چه عکسی عکس خلاقه یا عکس ابداعی می‌گویند. ما در مورد پیدایش هستی هم کلمه خلقت را به کار می‌بریم. اما در اینجا این کلمه را معادل نوآوری قرار می‌دهیم. نوآوری هم یعنی چیزی که وجود ندارد و بوجود می‌آوریم. زمانی که خلاقیت به معنای نوآوری باشد در عکاسی این نوآوری یا در نگاه عکاس اتفاق می‌افتد یا در تکنیکی که برای عکسش به کار می‌برد یا در ارائه اثرش. خارج از این محدوده نمی‌تواند اتفاقی بیافتد که ما به عنوان عکاسی خلاقه یا خلاقیت بشناسیمش. متاسفانه به دلیل اینکه تعریفی از خلاقیت داده نشده و ابعادش روشن نیست، جوانان ما تصور می‌کنند که نوعی عکاسی ذهنی که عمدتا بیان کننده بخش‌های ناخودآگاه وجودشان است که به عنوان عکاسی خلاقه قلمداد می‌شود. در روان‌شناسی هم می‌گوییم اثر هنری مانند خوابی است که هنرمند در بیداری می‌بیند. این اتفاق در هنر هم می‌افتد؛ امروز می‌بینیم که مدی بوجود آمده که عکاسی پارچه سفیدی را به هوا می‌اندازد و عکس می‌گیرد یا از چیزهایی که بیشتر شکل شبه دارند عکاسی می‌کنند یا پدیده‌های ذهنی خودشان را. الان این مد شده است که به این عکاسی خلاقه می‌گویند. اما به هیچ وجه نمی‌توانیم بگوییم که عکاسی...
کسب درآمد از طریق فروش عکس (قسمت دوم)
در مقاله قبل، مروری کلی داشتیم بر اینکه فروش اشتراکی عکس چیست و موضوعات مرتبط با آن را نیز بررسی کردیم. در این مقاله و همچنین مطالب بعد از این، در مورد این موضوع و کلید‌های ورود به آن و نیز موارد مفید (و بعضاً غیر مفید) این مبحث بیشتر توضیح خواهم داد. برای شروع قصد دارم تا کمی‌از تجربیات خودم در این زمینه را در اختیارتان بگذارم. از حدود هفت سال پیش تا الآن به طور نیمه حرفه ای عکس میگیرم. البته از سیزده سالگی نیز به شکل تفریحی عکاسی کرده ام. دوربین و عکاسی همیشه مرا وسوسه کرده اند. از سال ۲۰۰۲ با فروش اشتراکی عکس از طریق یکی از دوستانم آشنا شدم. در آن زمان او تعدادی از عکسهای خود را بر روی سایت قرار می‌داد و از این طریق اعتبار لازم برای دانلود دیگر عکس‌ها برایش فراهم می‌شد. نام سایت www.iStockphoto.com بود، هر عکس یک چهارم الآن قیمت داشت و برای هر بار دانلود پنج سنت عاید صاحب عکس می‌شد. در ابتدا این پنچ سنتی‌ها مرا هیجان زده نمی‌کردند یک دوربین دیجیتال جدید داشتم که حداقل شرایط مورد نیاز سایت را برآورده می‌کرد. همچنین تعدادی از عکس‌هایم را نیز اسکن کرده و در سایت قرار می‌دادم. آن زمان iStockphoto مجموعه ای در حدود ۱۱۰۰۰ عکس را در اختیار داشت. اوایل کار حدود ۱۵ دلار عکس ظرف کمتر از دو هفته فروختم که برای من خوشحال کننده بود. در واقع آنجا بود که اهمیت صرف وقت در این زمینه را متوجه شدم، موضوعی که در این مقاله قصد دارم به آن بپردازم. همان طور که به یاد دارید در قسمت اول این سلسله مباحث سؤالی مطرح شد مبنی بر اینکه آیا زمان کافی، برای مثال ۴ ساعت در هفته، برای این کار دارید؟ به نظر می‌رسد که زمان زیادی نیاز نباشد، اما بسته به وقتی که صرف می‌کنید کارهای روزانه تان را نیز تحت الشعاع قرار می‌دهد. در واقع شما زمان خود را صرف کارهای زیر می‌کنید: عکس گرفتن ویرایش سامان دهی بارگذاری بر روی سایت‌ها اختصاص کلید واژه به عکس‌ها تحقیق در مورد دیگر عکسهای مرتبط تحقیق در مورد پرفروش ترین‌ها اینک به هر یک از این عناوین اندکی بپردازیم: عکس گرفتن عکس گرفتن در واقع آشکار ترین بخش ماجرا است، اما لزوما مهمترین نیست. امروزه بسیاری از مردم دو یا سه دوربین دیجیتال دارند و احتمالاً هزاران عکس بر روی‌هارد دیسک و یا سی دی ذخیره کرده اند. بد نیست هر از چند گاهی سری به این عکس‌ها زد. اگر نگاهی به عکسهای سفر و دوستانه خود بیاندازید، خواهید فهمید که می‌توان از طریق آنها کسب درآمد کرد. قبل از اینکه عکسهای جدید بیاندازید، نگاهی به مجموعه‌های قدیمی‌خود کنید. حتماً چیزهای با ارزشی خواهید...
جای خالی مدل
لزوم حضور بیشتر مدل در عکاسی تبلیغاتی شاید گزاف نباشد اگر بگوییم در ۵۰ الی ۶۰ درصد از عکسهای تبلیغاتی جهان، پرتره انسانی نقش بسیار تعیین کننده ای را بر عهده دارد و علت آن نیز بسیار واضح است، از آنجا که تمام موضوعات و خدمات در دنیا برای استفاده انسان تدارک دیده می‌شود و یا حداقل انسان باید برای خرید آنها اقدام نماید لذا وجود پرسوناژهای انسانی در تصاویر تبلیغاتی می‌تواند باعث ملموس تر شدن پیام تصویری شود و از نقطه نظر روانی سبب شود تا ارتباط حسی قوی تری با مخاطب پیام برقرار گردد. البته در کشور ما از چهره انسان در عکسهای تبلیغاتی چندان استفاده ای نمی‌شود ولی این عدم تمایل به استفاده به علت عدم نیاز نیست بلکه به علت وجود محدودیتهاست. یکی از موانع موجود، فقدان یک مؤسسه تخصصی در این زمینه است. در اغلب کشورهای صاحب صنعت، شرکتها و مؤسساتی وجود دارند که انواع مدل‌های انسانی اعم از زن و مرد و کودک و پیر در اختیار دارند و استودیوهای عکاسی و فیلمبرداری بنابر نیاز موضوعی خود با مراجعه به این مؤسسات، شخص مورد نظر خود را به راحتی پیدا می‌کنند. این امر در کشور ما نیز به شکل رسمی‌و منسجم می‌تواند تحقق یابد. من به دوستانی که در این زمینه از روابط عمومی‌و کانالهای خوبی برخوردار هستند، راه اندازی چنین مؤسساتی را پیشنهاد می‌کنم و خاطرنشان می‌کنم که این تشکیلات علاوه بر اینکه برای بسیاری از افراد ایجاد شغل و درآمد می‌کند با کمترین سرمایه گذاری به بهره برداری می‌رسد زیرا با یک دفتر کار کوچک، یک خط تلفن، یک منشی و یک سایت اینترنتی خوب، می‌توان در غالب یک مؤسسه فرهنگی چنین خدماتی را ارائه داد و تردیدی نیست با توجه به نیازی که در این زمینه احساس می‌شود اینگونه فعالیتها اگر با سرویس دهی مناسب همراه باشدقطعا با اقبال بلندی از سوی بازار کار روبرو خواهد شد. منبع: وبلاگ داریوش...