قوانین ترکیب بندی عکس
هیچ فرقی ندارد که چه دوربینی دارید. دوربین موبایل، دوربین کامپکت یا یک دوربین حرفهای. هیچ فرقی ندارد که از چه چیزی عکس میگیرید. از داخل خانه، از کودکتان یا از یک منظره زیبا. هیچ فرقی نمیکند که چقدر عکاسی میکنید. گاهی اوقات، بیشتر اوقات یا هر روز، مهم این است که بتوانید عکسی زیبا بگیرید و آن را برای خودتان یک گوشهای ذخیره کنید. روی دستکتاپ کامپیوترتان بیاندازید یا چاپ کنید. اما قبل از این که شروع به گرفتن عکس بکنید باید یک سری قوانین را درباره عکاسی بدانید. اگرچه از قدیم گفتهاند، قانون هنر، بیقانونی است، اما برای ترکیب بندی عکس یک سری خطوط راهنما وجود دارند که تقریباً هر موقعیتی را در بر میگیرند. با استفاده از این راهنما میتوانید تاثیرگذاری بیشتری روی بیننده داشته باشید. در اینجا تعدادی قانون مهم ترکیببندی عکس را برای گرفتن عکسهای زیباتر میخوانید. یک سوم طلایی فرض کنید کادر عکس به وسیله در خط افقی و دو خط عمودی با فاصلههای مساوی به نه قسمت مساوی تقسیم شود. حالا سعی کنید، مهمترین سوژه تصویر را روی این خطوط یا روی نقاط تقاطع این خطوط قرار دهید. این قانون آنقدر مهم است که حتی در برخی از دوربینها، با زدن یک دکمه، خطوط راهنمای یک سوم طلایی روی LCD نمایان میشوند و با استفاده از آنها میتوانید راحتتر ترکیب بندی کنید. تراز کردن کادر این که با استفاده از قانون یک سوم طلایی، سوژه اصلی را دورتر از مرکز قرار دهید، زیبایی زیادی به عکستان میدهد، اما مراقب باشید که با این کار ترازبندی عکستان را از بین نبرید، زیرا در صورتی که سوژه اصلی در یک سوم یک گوشه قرار بگیرد، گوشه دیگر خالی به نظر میرسد. برای هم «وزن» کردن کادر، با سو ژه کم اهمیتتری سمت دیگر کادر را پر کنید. خطوط راهنما اغلب اوقات وقتی به یک عکس دارای خطوط ممتد نگاه میکنید، ناخودآگاه چشم انسان آن خطوط را دنبال میکند. اگر هنگام ترکیببندی، خطوطی این چنینی در تصویر میبینید، میتوانید به گونهای کادربندی کنید که این خطوط، چشم بیننده را به سمت سوژه اصلیتان هدایت کند. خطوط راهنمای ممتد انواع مختلفی دارند: مستقیم، مورب، زیگزاگ، گرد و غیره. فقط نکته مهم اینجا است که توسط خطوط دیگر قطع نشوند و چشم را منحرف نکنند. الگوها، تناسب و تقارن اطراف ما پر است از الگوها و تناسب و تقارن که برخی از آنها دست ساز و برخی طبیعی هستند. مردم اصولاً از تناسب و تقارن لذت میبرند و عکسهایی که بر اساس این الگوها گرفته میشوند، بسیار چشمگیر خواهند بود. نمونه این لذت از تقارن را میتوانید از انواع عکسهایی که از بازتابها (رودخانه، دریاچه و دریا) گرفته میشوند، ببینید. به خصوص اگر موقعیتی را به تصویر...
راهنمای عملی عکسبرداری از آثار هنری
در این نوشتار سعی شده است که شما را با روشهای ساده جهت عکسبرداری مطلوب از تابلوهای خود توسط دوربینهای عکاسی دیجیتال یاری نماید . ۱ – لوازم مورد نیاز را آماده نمایید . این لوازم شامل دوربین با باطری کاملآ شارژ شده و سه پایه میباشد . همچنین اگر قاب تابلوی شما با شیشه پوشانده شده میتوانید از محلولهای تمیز کننده شیشه استفاده کنید ، اما اگر پوشش قاب از نوع پلکسی گلاس است از محلولهای تمیز کننده استفاده نکرده بلکه از پارچه ای نرم و کمیآب گرم استفاده کنید . ۲ – عکسبرداری بدون فلاش مهم ترین نکته در عکسبرداری از تابلوهای نقاشی ، انتخاب نور مناسب میباشد . بهترین روش عدم استفاده از فلاش و استفاده از نور طبیعی است . برای این منظور دوربین را از حالت اتوماتیک خارج کرده تا فلاش عمل ننمایید . تابلو را در مکانی باز و تحت نور غیر مستقیم ( سایه ) قرار دهید . با مقایسه مثالهای زیر میتوانید اثر فلاش را مشاهده کنید . ۳ – مکان عکسبرداری برای حصول بهترین نتیجه میبایست تابلو را در محیط باز بر روی دیوار نصب نمود . وضعیت نور در محیطهای بسته معمولآ برای عکسبرداری از تابلوهای نقاشی مناسب نیستند . بنابراین استفاده از نور طبیعی غیر مستقیم بهترین نتیجه را بدست میدهد . اگر ابعاد تابلوی شما کمتر از ۳۵ × ۲۵ سانتی متر میباشد میتوانید آن را روی سطحی صاف قرار داده و از بالا عکسبرداری نمایید اما برای ابعاد بزرگتر ، تابلو را روی دیوار نصب نمایید . برای بهتر جلوه نمودن اثر ، از قطعه ای مقوای سفید یا فوم در پشت زمینه تابلو استفاده نمایید تابلوی خود را چه بر روی دیوار یا روی سطحی صاف ، بطور مستقیم قرار دهید . همچنین سعی نمایید دوربین کاملآ موازی تابلو نگاه دارید . برای این منظور از سه پایه استفاده نمایید . اگر تابلو ی شما قاب شده است ، قاب را هم در عکس منظور نمایید . تابلوهای بدون قاب را با کمیفضای اضافی در اطراف آن ، عکسبرداری نمایید . ۴ – قابهای دارای شیشه وجود شیشه یا پوششهای مشابه پلاستیکی ( پلکسی گلاس ) میتوانید در عکسبرداری اختلال ایجاد نماید بهترین حالت ، عکسبرداری بدون هیچ گونه پوششی روی تابلو میباشد . در صورت وجود شیشه هرگز از فلاش استفاده نکنید به مثالهای زیر توجه کنید . مواظب انعکاسهای حاصله از شیشه باشید . بهترین راه روش سعی و خطا میباشد اگر نتوانستید نتیجه مطلوب را بدست آورید آنگاه باید از فیلترهای پولاریزه استفاده کنید . ۵ – و نکته آخر اینکه تقریبآ تمامیعکسهای دیجیتالی نیاز به رتوش دارند . مسلمآ بهترین گزینه ، نرم افزار Photoshop میباشد . بعنوان اشاره ای مختصر...
آشنایی با تجهیزات نورپردازی استودیویی
چرا از نورهای استودیویی استفاده میکنیم؟ برای استفاده از نورهای استودیویی دو دلیل مهم وجود دارد . نخست ، با افزایش حجم نور میتوانید از دیافراگمهای بسته تر استفاده کرده در نتیجه عمق میدان بیشتری بدست آورید . همچنین میتوانید سرعت شاتر را افزایش داده در نتیجه احتمال تار شدن عکس بر اثر لرزش را به حداقل برسانید . دوم ، شما میتوانید کنترل بهتری بر نور داشته و با ایجاد نور و سایه های دلخواه به نتیجه مطلوب برسید . از موارد کاربرد نورپردازی استودیویی می توان به عکسبرداری پرتره ، عکسبرداری از اشیاء کوچک( ماکرو ) و عکسبرداری از موارد چاپی مثل کتاب ، پوستر و غیره اشاره کرد . برخی از تجهیزات استودیویی خیمه نور برای غوطه ور نمودن اشیاء در نور نرم و یکنواخت از خیمه نور استفاده میشود . از این وسیله در عکسبرداری از اشیاء مرکب( دسته گل ) ، اشیاء منعکس کننده نور( جواهرات ) و اشیاء شفاف(بلور و کریستال ) استفاده میشود . در این روش سوژه توسط نور تابیده شده از بیرون محاصره میشود در نتیجه نورپردازی بر روی سوژه بسیار نرم و یکنواخت خواهد بود . پروژکتورها هنگام استفاده از پروژکتورها جهت نورپردازی به رنگ نورها ( دمای کلوین ) آنها توجه داشته باشید . بهترین نتیجه با نورهای مشابه نور روز بدست می آید. برای کاهش حرارت از لامپهای فلورسنت استفاده کنید . رفلکتورها هنگام نورپردازی بر روی اشیاء کوچک سایههای تندی ایجاد میشود . با استفاده از رفلکتورها ( منعکس کنندهها )میتوانید قسمتی از نور را مجدداً به قسمتهای سایه دار سوژه بازگردانید . میتوانید تقریباً از هر سطح منعکس کننده مثل مقوا ، پارچه یا فویل آلومینیوم بعنوان رفلکتور استفاده نمایید .با تغییر زاویه رفلکتور می توانید اثر آن را بر روی نواحی سایه مشاهده کنید . صفحات نور Light Panel این صفحات منبع ایدآل نور هستند . اگر شیئی را بر روی این صفحه قرار داده و از بالا عکسبرداری نمایید ، نواحی اطراف سوژه کاملاً سفید خواهند بود . با قرار دادن یک صفحه نور بر روی لبه آن میتوانید از آن بعنوان یک منبع نور کناری یا پس زمینه استفاده کنید. فلاش معمولاً در استودیوها از فلاش روی دوربین استفاده نمیشود اما نوعی فلاش بنام رینگ فلاش ( فلاش حلقوی ) وجود دارد که میتوانید از آن برای عکسبرداری کلوزآپ بدون سایه مثل عکسبرداری پزشکی ، دندانپزشکی و . . . استفاده کنید . پس زمینهها Backgrounds پس زمینهها از اهمیت زیادی در نورپردازی استودیویی برخوردارند . پس زمینهها باید طوری انتخاب شوند که سوژه برجسته بنظر آید نه اینکه اصطلاحاً سوژه در پس زمینه حل شود . پس زمینههایی با رنگ خاکستری بی دردسرترین پس زمینهها هستند زیرا کمترین مشکلات...
چگونه در چهار مرحله در عکاسی پیشرفت کنیم؟!
مسیر پیشنهادی من ظاهراً به صورت مراحل مختلف است اما در عمل، گاه لازم است چندین مرحله را با یکدیگر طی کرد. مرحله اول: آشنایی با تکنیک عکاسی تکنیک صحیح عکاسی برای کسی که میخواهد در عکاسی پیشرفت کند، ضروری است. نباید آن را دست کم گرفت و یا از آن گذشت. مطمئن باشید کسی که تکنیک عکاسی را بهخوبی میداند، بهتر و سریعتر پیشرفت خواهد کرد. ۱ : آشنایی دقیق با دوربین: روی کلمه «دقیق» تأکید دارم تا بگویم که باید دوربین مانند موم در دستانتان باشد. هم برای آن که بتوانید از آن برای تهیه عکسهایی که می خواهید، استفاده کنید و هم برای آن که دوربین مانند یک عنصر مزاحم برای شما باعث عدم تمرکز نگردد. بعداً خواهم گفت که تمرکز، دیدن و تفکر، شرایط ضروری برای تهیه عکس خوب هستند و هیچ چیزی نباید مانع این مسیر گردد. دوربینی که حاوی دکمهها و کنترلهای مختلف است، برای کسی که با آن آشنایی ندارد، بیشتر یک عامل مزاحم خواهد بود تا وسیلهای برای تهیه عکس خوب. دفترچه راهنمای دوربینتان را کاملاً و چند بار، از ابتدا تا انتها بخوانید و بر روی دوربین تمرین کنید. نکاتی را که به نظرتان مهم هستند، یادداشت کنید و با مرور چندباره، بهخاطر بسپارید. ۲: آشنایی با مفاهیم اولیه تکنیک عکاسی: شاتر، دیافراگم، ایزو، نورسنجی، فوکوس، فاصله کانونی، براکت، فرمتهای فایلی عکس و تمام مواردی که موقع عکاسی به آنها نیاز دارید. اینها را باید یاد بگیرید و به صورت دقیق تمرین کنید و با کنترلهای دوربینتان تطابق دهید. روش آموختن آنها، کتابهای عکاسی، مطالب آنلاین فارسی و انگلیسی و شرکت در کلاسهای عکاسی است. باز هم باید این آموختن دقیق باشد. باید بتوانید از حالات مختلف نورسنجی دوربین در شرایط خاص استفاده کنید و باید بتوانید عکسهایی بگیرید که مشکل تکنیکی نداشته باشند. ۳ : آشنایی با پروسس عکس: برای کسی که میخواهد در عکاسی پیشرفت کند، این مرحله نیز الزامیاست. پروسس عکس نه به معنای عامیانه «دستکاری» که به معنای بهبود اطلاعات عکس و استخراج آن و تغییر این اطلاعات بر حسب هدفی است که اصلاً عکاس، عکس را برای آن تهیه کرده است. در این فرآیند میتوان روشنایی و طیف تونال عکس را اصلاح کرد و آن را تغییر داد. میتوان رنگها بهینه کرد و میتوان جزییات عکس را تغییر داد. احتمالاً شنیدهاید که برخی میگویند عکس دوربین را نباید وارد نرمافزار کرد تا اصالتش از بین نرود. اینان در اساس بهعلت عدم آشنایی با دوربین و فرآیند عکاسی دیجیتال چنین احکامیصادر میکنند. عکسی که از دوربین بیرون میآید قبلاً توسط پردازنده ضعیف دوربین و نرمافزار ساده آن، تغییر پیدا کرده است و اصلاً حاوی هیچگونه اصالتی نیست! پروسس فایل با نرمافزارهای مختلفی صورت میگیرد که محصولات شرکت ادوبی...
کنترل عمق میدان
عمق میدان وضوح ، بنابر تعریف فاصله ای است از جلوی دوربین تا جایی که اشیاء و سوژهها در آن فاصله واضح دیده میشوند.بعنوان مثال هنگام عکسبرداری پرتره ، عمق میدان را جهت برجسته تر شدن سوژه و محو نمودن پس زمینه ، کاهش داده و برعکس هنگام عکسبرداری مناظر عمق میدان را تا حداکثر افزایش میدهند . سه عامل زیر در کنترل عمق میدان موثر میباشند : اندازه دیافراگم : هرچه دیافراگم بسته تر باشد عمق میدان بیشتر و هرچه دیافراگم بازتر باشد عمق میدان کمتر میگردد . فاصله دوربین تا سوژه : با افزایش فاصله دوربین تا سوژه ، عمق میدان افزایش یافته و با کاهش فاصله عمق میدان کاهش مییابد . فاصله کانونی لنز : با افزایش فاصله کانونی ( تله ) عمق میدان کاهش یافته و با کاهش فاصله کانونی ( واید ) عمق میدان افزایش مییابد . هر کدام از عوامل فوق به تنهایی بر عمق میدان تاثیر میگذارند اما تاثیر آنها در ترکیب با یکدیگر بیشتر خواهد بود . بعنوان مثال میتوانید کمترین عمق میدان را با لنزی زوم شده بر روی سوژه ای نزدیک با دیافراگم باز حاصل میگردد . بهمین ترتیب میتوانید بیشترین عمق میدان را با لنزی واید و دیافراگمیبسته از سوژه ای در فاصله ای دور ، بدست آورید . عمق میدان کم : عمق میدان زیاد: عمق میدان مناسب : منبع:...