چهار قانون طلایی برای موفقیت در فروش اشتراکی عکس
__ برای کیفیت عکس بگیرید، نه کمیّت Micro stock بازاری است که از قاعده ی Pareto تبعیت می‌کند. به این معنی که ۲۰ درصد کل عکس‌های موجود به تنهایی ۸۰ درصد فروش بازار را به خود اختصاص داده اند. همین مسئله در مورد مجموعه‌های اختصاصی نیز صدق می‌کند. تعدادی از عکس‌ها نسبت به دیگر عکس‌ها سرآمدند. تکرار موفقیت در فروش این عکس‌ها بسیار پرمنفعت تر است از افزودن به تعداد عکس‌های موجود. کیفیت، جنبه‌های تکنیکی و فنی را ارتقاء می‌بخشد، تا جذابیت‌های مالی و تجاری در پی آن افزایش یابد. __ پروسه کاری خود را کارآمد کنید روند انتقال عکس‌ها از دوربین و آماده سازی آن برای بازار Micro stock، شما را کمی‌از فضای یادگیری، تمرین و عکاسی دور نگه می‌دارد. در واقع طولانی شدن این مرحله به نفع شما نخواهد بود. تمام تلاش خود را به کار بگیرید تا این روند سریع و با بهره وری بالا انجام شود. عکس‌های خود را با نرم افزار‌های کاربردی مثل Adobe Bridge و یا Apple Aperture سامان دهی و مرتب کنید. از پایگاه داده IPTC استفاده کنید تا از تکرار اطلاعات و داده‌ها در سایت‌های مختلف جلوگیری شود. همچنین از ابزار آپلود اتوماتیک مثل FTP و یا ProStockMaster نیز می‌توان بهره جست. __ شکست‌ها و ناکامی‌ها را به فرصت تبدیل کنید. اگر عکسی از شما رد شد، به دل نگیرید. اگر عکس شما خوب باشد و جذابیت‌های تجاری را دارا باشد، به طور حتم در اکثر بنگاه‌های فروش اشتراکی عکس پذیرفته خواهد شد. زیاد روی عکسی که از طرف یک بنگاه رد شده تمرکز نکنید. حتی بهترین عکاس‌ها نیز گهگاهی عکس‌هایشان پذیرفته نمی‌شود. توقع و انتظار خود از این کار را با میزان پذیرش آژانس‌های عکس تطبیق دهید. تا می‌توانید از دلایل پذیرفته نشدن عکس‌هایتان درس بیاموزید و به کار خود با قدرت ادامه دهید. __ کلید واژه را از روی فکر و با دقت انتخاب کنید. دقت کافی را به خرج دهید. نیازی به یک لیست بلند بالا از کلید واژه‌ها نیست، انتخاب یک واژه با دقت زیاد مفید تر خواهد بود. سایت‌های Micro stock از کلید واژه‌ها با اولویت و محدودیت متفاوتی استفاده می‌کنند. مطمئن شوید که این تفاوت‌ها را درک کرده اید و کلید واژه‌های مناسب را برگزینید. ترجمه: امید متقیان فرد ( عکسبردار ) نویسنده: لی...
چگونه از طریق فروش اشتراکی (Micro Stock) درآمد کسب کنیم؟
عکس‌های شما مانند پول با ارزش اند. در عصر اینترنت، به لطف وجود سایت‌ها و آژانس‌های خرید و فروش عکس، پول درآوردن از این راه بسیار آسانتر از گذشته است. در این مقاله Aron Brand برخی از روش‌هایی را که خود به آنها دست یافته به شما معرفی می‌کند، به امید اینکه بتواند به شما در درک قدرت مالی بالقوه خودتان یاری برساند. البته قول نمی‌دهم که از این طریق میلیونر شوید، اما این راه به شما کمک می‌کند تا پولی را که طی سال‌ها خرج علاقه و اشتیاق خود به عکاسی کرده اید برگردانده، و بتوانید تعدادی وسایل و ابزار جدید خریداری کنید. بنگاه‌های خرید و فروش عکس در واقع شرکت‌هایی هستند که عکاسان را به بقیه معرفی و حق نشر عکس‌های آنها را به طراحان گرافیک، روزنامه‌ها و شرکت‌های تبلیغاتی می‌فروشند. یکی از حوزه‌های در حال گسترش در زمینه خرید و فروش عکس، بنگاه‌های Micro Stock (میکرو استاک) نام دارند. یک بنگاه Micro Stock یک واحد تجاری است که اساس آن بر پایه قیمت‌های پایین (حدود یک دلار) برای هر عکس فعالیت می‌کند. معمولا بنگاه‌های Micro Stock موارد استفاده از عکس‌ها را منحصر و محدود می‌کنند. اساس کار این واحد‌ها بر پایه وب است و به عکاس این امکان را می‌دهند تا عکس خود را به سرعت آپلود کند، و خریدار هم به سادگی عکس را انتخاب و دانلود نماید. آژانس‌های Micro Stock یک خط مشی ساده و مورد وثوق دارند. پالایش و انتخاب عکس‌ها هنگامی‌که تصمیم گرفتید از مجموعه خود عکس‌هایی را برای فروش انتخاب کنید، این موارد را مد نظر داشته باشید: – آیا عکس‌های شما از کیفیت تصویری لازم، به عنوان یک مفهوم یا ایده برخوردار است در آن حد که مشتری حاضر شود بابت آن پول بپردازد؟ برای مثال، عکس یک تاجر با کت و شلوار که مشغول بالا رفتن از کوه است بهتر از عکس ماکروی یک حشره که انتهای یک سوزن جا خوش کرده به فروش می‌رود. یا تصویر یک خانم که در یک دست خود یک CD گرفته و در دست دیگرش یک مشت دلار، مشتری بیشتری دارد تا عکس یک خرس آبی که مشغول تعقیب یک خرس کوالا است. هر اندازه هم که کیفیت عکس‌ها بالا باشد، زیرا خریداران و فروشندگان عکس در وب، بیشتر به دنبال طرح‌ها و ایده‌های ساده و واضح هستند تا مخاطبین آنها به راحتی از عکس‌ها استفاده کنند. آماده سازی عکس قبل از آپلود عکس خود بر روی یک سایت Micro Stock، باید به چند نکته کلیدی زیر توجه کنید: عکس مورد نظر باید در فرمت JPEG و با کمترین میزان فشرده سازی باشد. (برخی سایت‌ها امکان آپلود عکس با فرمت RAW را دارند.) در اغلب سایت‌ها شما باید عکس‌ها را در اندازه و...
ده سال با فروش اشتراکی آنلاین عکس
نویسنده:لی تورنز ترجمه: امید متقیان فرد بیش از ده سال از آغاز فعالیت اولین آژانس خرید و فروش آنلاین عکس می‌گذرد. قصد داریم تا با نگاهی گذرا به شکل گیری تعدادی از پیشگامانی که طی یک دهه گذشته صنعت خرید و فروش آنلاین عکس را شکل و پرورش داده اند، بپردازیم. سال ۲۰۰۰- اشتراک گذاری عکس در اینترنت داستان مشهوری است. قسمت تلخ ماجرا مربوط می‌شود به مخالفت و مقاومت بنگاه‌های سنتی بازار عکس در برابر این موضوع، زمانی که “بروس لیوینگ استون” چند هزار از عکس‌های شخصی خود را به طور رایگان در اینترنت به اشتراک گذاشت. با ثبت آدرس اینترنتی با نام پیش پا افتاده – که البته الآن بسیار پرطرفدار شده – iStockphoto متولد شد. این پایگاه به سرعت مورد استقبال طراحانی که عکس‌های خود را منتشر می‌کردند قرار گرفت، و به یک مرکز پر رونق و شکوفا تبدیل گشت. سال ۲۰۰۱- شکل گیری بازار فروش عکس سرمایه گذاری ده هزار دلاری گروه، بروس را ناگزیر به پذیرش تغییر خط مشی خود کرد. او پس از مشورت با گروه و همکاران خود تصمیم گرفت تا نرخ مشخصی را برای دانلود هر فایل در نظر بگیرد. به این ترتیب مدل تجاری فروش عکس متولد شد. ۲۰۰۲-۲۰۰۳ یک کسب و کار واقعی iStockphoto در عرصه تجارت عکس یکه تازی می‌کند. سال ۲۰۰۴ – Dreamstime, Shutterstock و Andres در ماه مارس ۲۰۰۴، یک طراح اهل رومانی به نام Serban Enache مدل آن لاین و کاربردی عکس‌های اشتراکی خود را (Dreamstime که از فوریه ۲۰۰۴ شروع به کار کرده بود) به یک مدل تجاری خرید و فروش عکس تغییر کاربری داد و به سرعت به جمع طراز اولی‌های این بازار پیوست. طی یک فرآیند مشابه بعدها در نیویورک نیز یک برنامه نویس کامپیوتر به نام Jon Oringer، وب سایت خود را به سازو کار مرسوم در مدل‌های تجاری خرید و فروش عکس تغییر داد او ۳۰٫۰۰۰ از عکس‌های خود را در معرض فروش گذاشت و به دنیای تجارت عکس پیوست او از جولای ۲۰۰۳ آغاز به کار کرد. همچنین در همین سال Shutterstock پا به عرصه ظهور گذاشت و در مدت زمان کمی‌و با سرعتی باور نکردنی بر بازار خرید و فروش عکس چیره شد. در این سال یک طراح گرافیک کلمبیایی الاصل به نام Andres Rodriguez از لندن به این تجارت وارد شد و خود را به عنوان یک اشاعه دهنده این بازار معرفی کرد. سال ۲۰۰۵- Fotolia و Yuri در این سال Oleg Tscheltzoff با تجارب موفق در امر تجارت و هم چنین کارآفرینی، Fotolia را به زبان فرانسه وارد بازار خرید و فروش عکس می‌کند. این بنگاه جدید التأسیس توانست با ابتکار پرداخت ۵ سنت به ازای هر عکس پذیرفته شده بر شرایط...
بازار داغ خرید و فروش عکس روی اینترنت
آنچه درباره بازار داغ خرید و فروش عکس روی اینترنت نمی‌دانید شاید شما هم مجموعه‌های عکس زیادی را دیده یا دانلود کرده‌اید. اما آیا تا بحال فکر کردید که این مجموعه‌های عکس با چنین کیفیتی از کجا می‌آیند. این مقاله نگاهی است به بازار داغ خرید و فروش عکس روی اینترنت. تا مدتی پیش، هنگامی که آژانس‌ها و موسسات انتشاراتی برای ایجاد محتوای تصویری به عکس نیاز داشتند، مجبور بودند یک عکاس برای این کار استخدام کنند. اما در چند سال اخیر، این رویه آرام آرام روند کندتری را در پیش گرفته است و جای خود را به stock photography یا خرید و فروش عکس روی اینترنت داده است. عکس‌های Stock (بخوانید استاک)، عکس‌هایی هستند که مجوز استفاده‌های خاصی را برای آنها در نظر می‌گیرند. این تصاویر در کتابخانه‌ها یا بانک‌های عکس عمومی ذخیره می‌شوند تا هر کسی بتواند آنها را انتخاب کرده و حق استفاده مربوط به آنها را بپردازد. بزرگترین مزیت استفاده از این تصاویر نسبت به استخدام عکاس‌های حرفه‌ای، هزینه بسیار پایین آنهاست. بزرگترین نقطه ضعف آنها هم این است که کاربر هیچ کنترلی روی نوع تصاویر ندارد و در حقیقت خلاقیت کاربر یا سفارش دهنده در مورد آن سوژه خاص هیچ دخالتی ندارد، زیرا این تصاویر قبلا گرفته شده‌اند. انواع عکس‌های استاک عکس‌های Rights-Managed عکس‌های Rights-Managed به عکس‌هایی گفته می‌شود که کاربر هزینه عکس را بر اساس استفاده می‌پردازد یا اینکه اصولا مجوز استفاده از تصویر برای یک مصرف خاص صادر می‌شود. در حقیقت میزان هزینه برای دریافت مجوز این تصاویر بستگی به کاربرد و محل استفاده آنها دارد. برای مثال، یک عکس ممکن است برای استفاده در یک روزنامه محلی یا دیوار یک آتلیه عکاسی، تنها ۲۰۰ دلار هزینه داشته باشد، اما اگر بخواهید مجوز همان عکس را برای چاپ در یک نشریه تبلیغاتی بین‌المللی بگیرید، قیمت آن به چند هزار دلار برسد. عکس‌های Royalty-Free در سوی دیگر عکس‌های Royalty-free قرار دارند، که معنی آن این است که برای هر بار استفاده از آنها نیاز به پرداخت هیچ هزینه‌ای نیست. در حقیقت تنها یک بار برای خرید مجوز آنها هزینه پرداخت می‌کنید. هزینه‌ای هم که برای خرید پرداخت می‌کنید بستگی به اندازه عکس‌ها دارد. و همانطور که می‌دانید، اندازه عکس‌ها می‌تواند نوع مصرف یک عکس را نیز تعیین کند. عکس‌های کوچک تنها برای وب‌سایت‌ها و رسانه‌های تصویری مثل تلوزیون و اینترنت به کار روند، در حالی که عکس‌هایی با اندازه بزرگ می‌توانند برای تبلیغات چاپی نیز استفاده شوند. این روز‌ها معمول‌ترین منابع پخش عکس‌های Royalty-free سایت‌های microstock هستند. سایت‌های microstock، سایت‌هایی هستند که تخصصا برای گرفتن مجوز نشر از عکاسان آماتور و حرفه‌ای برای انتشار عکس‌های آنها به عنوان Royalty-free فعالیت می‌کنند. چند تا از معروف‌ترین سایت‌های microstock معروف اینترنتی عبارتند از: iStockPhoto,...
بازار عکس ایران در گفتگو با بهمن جلالی
اینجا تو تنهایی بهمن جلالی یکی از عکاسان فعال و سرشناس ایران در سطح جهان است. نمایشگاه بزرگ مجموعه‌ای از چهل سال فعالیت هنری جلالی سال گذشته در بنیاد تاپیس در بارسلون اسپانیا برگزار شد. نمایشگاهی که پس از آن به اتریش رفت و گویا قرار است در کشورهای دیگری نیز بر پا شود. وی به تازگی از بینال ونیز بازگشته که در آنجا نیز در کنار هنرمندانی از شرق عکس‌هایی را به نمایش گذاشته است. با وی درباره بازار داخلی و خارجی عکس گپ زدیم و او حاصل سال‌ها تجربه اش در عکاسی را بازگو کرد. وضعیت بازار فروش عکس در داخل کشور چطور است؟ در بازار داخلی متاسفانه هرج و مرج حاکم است. از زمانی که برگزار کنندگان یا متصدیان بازارهای هنری دبی آمدند و تعدادی نقاشی و عکس از هنرمندان گرفتند و به قیمت‌های بالا فروختند، عکاسان ایرانی بی مهابا قیمت‌هایشان را بالا بردند تا برای خود اعتباری دست و پا کنند. بدون توجه به اینکه خریدار ایرانی نمی‌تواند مبلغی معادل قیمت عکس‌هایی که در دبی یا انگلیس به یورو و دلار فروش می‌رود، بپردازد. امروزه در بازار داخلی مشکل دو قیمتی بودن آثار به وجود آمده. بعضی‌ها سماجت دارند که ما همان قیمتی که در بازارهای خارجی فروختیم، روی آثارمان می‌گذاریم. بعضی‌ها هم می‌گویند بازار داخلی کشش ندارد و باید قیمت‌های داخل را کم کنیم. از طرفی وقتی قیمت‌های داخل را کم می‌کنیم، عده‌ای می‌آیند از اینجا می‌خرند و در حراجی‌ها با قیمت‌های بالاتر عرضه کرده و می‌فروشند. شما فرمودید عکاسانی هستند که بی‌حساب قیمت کار خود را بالا بردند تا برای خود اعتباری دست و پا کنند. سوال این است که یک عکاس چه کار باید بکند تا کارش ارزش واقعی خود را پیدا کند. آدم‌ها، در همه جای دنیا، از نقطه‌ای شروع کرده و آرام آرام رشد می‌کنند و کارشان را توسعه می‌دهند و بهتر می‌کنند. معمولا همه با قیمت‌های پایین شروع می‌کنند و آرام آرام درصدی به این قیمت افزوده می‌شود مشروط به اینکه خریدار پیدا کند. اینجا چنین اتفاقی نیفتاده و عکاسی که دو سابقه دارد چون می‌بیند فلانی عکسش را بیست میلیون تومان می‌فروشد، او هم می‌گوید پانزده میلیون. این وضعیت بی سر و سامان و بی ضابطه‌ای است. مثلا همین اکسپو صبا را، که چندی پیش برگزار شد، در نظر بگیرید. هر کسی آمد و قیمتی که دوست داشت روی کارش گذاشت. در کدام اکسپویی وضعیت به این صورت است؟ اکسپوها کارشناسانی دارند که آثار را بررسی می‌کنند و همه چیز را می‌سنجند. من به برگزارکنندگان هم این موضوع را گوشزد کردم. گفتم شما باید روزمه افراد را بگیرید. ببینید چند سال است کار کرده و چه کار کرده و بعد با در نظر گرفتن این نکات قیمت‌گذاری را...